وقتی ما در مورد پارچه ها صحبت می کنیم، ما در مورد پارچه ها صحبت می کنیم. این چیزی است که منسوجات است: پارچه ها و پارچه های ساخته شده از الیاف بافی. زندگی ما پر از پارچه است. ما آنها را به عنوان لباس پوشیدن، استفاده از آنها برای ملافه، قرار دادن خود را در آنها برای گرم نگه داشتن، تزئین خانه های خود را با آنها و استفاده از آنها برای رشد ذرت. صبر کنید، چی؟
استفاده بیش از حد از منسوجات بیش از دیدار با چشم است. پارچه های نساجی نیز بخش مهمی از مدیریت کشاورزی و مدیریت اکوسیستم هستند. به طور خاص، ما از پارچه های نفوذی به نام ژئوتکستایل ها برای کنترل فرسایش و حفظ ثبات خاک استفاده می کنیم. این یک پارچه است که نه توسط ما بلکه توسط زمین پوشیده شده است. به نظر می رسد، مادر طبیعت به همان اندازه که ما انجام می دهد، یک پارچه خوب را دوست دارد.
استفاده از پارچه های ژئوتکستایل
ژئوتکستایل پارچه ای است که در خاک کاربرد دارد، اما چرا؟ پس از همه، اینها پتوهای پیک نیک شما نیستند. یک ژئوتکستایل با هدف خاص بهبود یا مدیریت خاک، به طور کلی برای حفاظت و یا اهداف کشاورزی طراحی شده است. در واقع یک سنت باستان وجود دارد؛ مصریان باستانی مخلوط الیاف گیاهی طبیعی را در خاک به منظور تقویت آن. از دهه 1950 ما از پلیمرهای مصنوعی برای ایجاد ژئوتکستایل مدرن استفاده کردیم.