فلزات از پاراگراف مصالحی می باشند که تاریخچه استعمال از آنان در تولید بنا به هزاران سال پیش گشوده می گردد . در گذشته از فلز برای تولید ابزارهای گوناگون به کار گیری می شد و علامت های آن در دربین اثر ها به جا مانده از مصریان قبل از ولادت مسیح قابل رویت میباشد . در دنیای مدرن روز جاری به کارگیری از فلزات در ساختمان یک امر حتمی میباشد . در حالتی که به عرش خراش های دور و بر خود نگاهی بیندازید متوجه حضور این مصالح در تولید آنها خواهید شد . فلزات از گزاره عناصری میباشند که دارای خواص ویژه و بعضاً مشترک می باشند . آنان از مقاومت فراوان بالایی برخوردار هستند و برای ساخت گونه های سازه موضوع به کار گیری قرار می گیرند . قابلیت و امکان صورت پذیری فلزات آن ها را به متریالی ایده آل برای کاربردهای متعدد در ساختمان سازی تبدیل کرده می باشد . اصولاً فلزات به چهره خالص به کارگیری نمی شوند ولی آلیاژهایی که از ترکیب آن ها بدست می آید در امور متفاوت قابل به کار گیری میباشند .
فلزات از سوق دهی گرمایی فوق العاده ای برخوردار میباشند زیرا یون ها و الکترون های آنان به راحتی نوسان پیدا می نمایند و باعث به نوسان یافتن ذرات همسایه خویش هم می شوند . در واقع اشراف شدن یون ها توسط الکترون ها باعث انتقال حرارت در فلزات می شود . شکل فلزات ذیل تاثیر تعداد الکترون ها، میزان یون ها و انرژی یون ها و الکترون ها میباشد به نحوی که در حالتی که فلز گرم تر شود انرژی یون ها و الکترون ها افزایش می یابد، در نتیجه در حرارت های مختلف، فلزات صورت های مختلفی به خود می گیرند . حرارت پیرایش یون ها را تغییر تحول می دهد و خاصیت شکل پذیری فلزات را تقویت می کند . اما در عمده آرایش ها یون ها در کنار یکدیگر قرار گرفته اند و همین فرمان سبب گردیده که فلزات در مقایسه با بقیه متریال ها از تراکم بالاتری برخوردار باشد .
فلزاتی که در ساختمان سازی قضیه استفاده قرار می گیرند به دو مدل فلزات آهنی و فلزات غیر آهنی دسته بندی می شوند که از بین آنها آلومینیوم، فولاد و آهن بخشی از لبریز مصرف ترین فلزات به شمار می آیند . در حال حاضر آلیاژهایی که از فلزات متفاوت ایجاد می شوند مضاعف بادوام میباشند و روکش هایی که برای محافظت از آنان به عمل برده می شوند خیر فقط مقاومت آن ها را در برابر دست اندرکاران گوناگون بالا می برند بلکه به ظاهر آن ها هم تنوع و زیبایی می بخشد . آهن آلات از پاراگراف مصالح ساختمانی زیاد واجب در صنعت ساختمان می باشند که استفاده از آنان از قبلی تا روز جاری متداول بوده میباشد . تولید یک سازه فارغ از به کار گیری از فلز قابلیت پذیر نمی‌باشد چون سازه از مقاومت حتمی برخوردار نخواهد بود .
آهن از پاراگراف پر مصرف ترین مصالح ساختمانی هست که به علت مقاومت فراوان بالا در ساخت سازه های مضاعف مقاوم قضیه به کارگیری قرار می گیرد . این متریال از فونداسیون گرفته تا نازک کاری در ساختمان سازی کاربرد داراست . آهن در ایجاد اشکال میلگرد، تیر آهن، ورق، لوله، نبشی، ناودانی، درب و … به عمل می رود و مقاومت ساختمان را تامین کرده و طول قدمت آن را بالا می پیروزی . آهن از قابلیت چکش کاری و ریخته گری برخوردار میباشد و می توان آن را به گونه های مختلف درآورد . تنها عیب آهن عدم مقاومت آن در برابر هوازدگی هست . این فلز دچار خوردگی و زنگ زدگی می شود به همین استدلال از آلیاژهای آن و روکش های مقاوم برای نگهداری از آن در برابر عامل ها گوناگون استعمال می شود . قابلیت و امکان شکل پذیری آهن از قابلیت های اختصاصی بفرد آن میباشد که کاربرد این متریال را در صنعت ساختمان سازی توسعه داده است . تولید یک سازه سوای استفاده از آهن قابلیت و امکان پذیر نیست زیرا به کارگیری از آهن دوام و مقاومت بنا را ارتقاء می دهد و طول قدمت سازه را طولانی می کند .